மனப்பயணம்

 

ஒற்றையடி பாதை..

தண்டவாளத்திற்கு இணையாக

விரிந்தோடும் பல்விருகத்தின் ஊடாய்

தொடரிசைக்கு ஆடி

புனலிற் குழைந்து

மணலிற் காய்ந்து

பணிப்புலம் சேர்ந்தவனை

வீட்டில் கொண்டு விட்டது .

தேசம்

தலையை புறமிழுத்து
காற்றை  உள் வாங்கினான்
கயத்தாறை கடந்தது வண்டி.

பசித்திருந்தவை

சுண்டிய மடுவுடன்
காகிதம் தின்றது
மாலையிலாவது பால்தர
கன்றுக்கு.

நிர்வாண ஓவியத்தில்
பிரகாசமாய் அவள் முகம்
அன்று அவள் வீட்டில்
அடுபெரிந்திருக்கும் .

எடை பார்த்தான்
பார்வையற்றவரிடம்
தினமும்.

தெய்வங்கள்

தனித்த நள்ளிரவில்
நெடிய ஒருவழியில்
சோகங்களின் உடனிருப்பில்
உம் அகம் பிரித்தீர்
நான் யாரிடம் .... ?

தனித்திருந்தவை

மனதில் நீ
தெருவெங்கும் பூந்தோட்டம்


உன்மீது வடியும் என் அன்பின் எச்சம்
உலகத்தை நிறைக்கிறது



பிற காதல் இணைகளின்
கண் நம்மீது படக்கூடும்
எச்சரிக்கை



தூரமும் காலமும்
செய்யும் சதி கரைகிறது
நம் தொலைஉணர்வில்




பேசும் நேரத்திலும்
பேசா தனிமை இனியது
நம் வசந்தத்தின் அசைபோடல்


என்ன நடனம்
என் இதய துடிப்புக்கு
உன் இமைகள் செய்வது .


காற்றை கையடக்கி
காண்பவரை மடமாக்கும்
தேன்கிண்ண குழந்தை
இன்று நீஎனக்கு.


நான் உன்னை கண்டபின்
காதலனது
என் பேனாவுக்கும்
காகிதத்திற்கும்.

உன் கோபம்

என்
முன்னாள் காதலி பற்றி
இனி பேசுவதில்லை
கொஞ்சம் சிரி

முகமூடி

உன்  முகம்
கண்ட
உலக அழகிகள்
அணிவதற்காக